Levensgenieter in de regen

De paar keer dat ik vannacht wakker werd, hoorde ik de regen op het dak van het hotel plenzen. Vanochtend... helaas nog steeds en dat terwijl we een "hike" gingen maken. Vol goede moed trokken we onze poncho over ons heen. Die hebben we niet lang gebruikt, veel te warm! Dan maar nat... onze hotelkamer is nu gedecoreerd met drogende kleding ;-)

Ondanks regen hebben we een prachtige tocht gemaakt. We startten in de "achtertuin" van Jim, onze gids. Hij woont nu 20 jaar in Guatemala. Op de vraag wat hij de mooiste plek van dit land vindt, hoeft hij niet na te denken: "Hier!". De tocht begon met een klim van 750 mtr. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik dit deel van de hike meer m.b.v. wilskracht gelopen heb, dan dat ik het echt leuk vond. Maar ja, je moet eerwst naar boven om te kunnen genieten van de vergezichten en het naar beneden kuieren. Als ik deze wandeling vergelijk met die we in het natuurreservaat in Panajachel hebben gelopen, kan ik niet zeggen waar het mooier is. Het is niet vergelijkbaar. Toch voelde ik me hier beter op mijn plek; wandelen over paden waarbij Jim soms met zijn hakmes een pad moest banen. In dit gebied kun je niet zonder gids lopen, niet alleen omdat je de weg niet zou weten, maar ook omdat Jim 5 honden bij zich had tegen eventuele overvallers. Helaas horen berovingen ook tot de realiteit van het leven hier.

Jim en zijn vrouw Nancy komen oorspronkelijk uit de USA, ze hebben al heel wat van de wereld gezien. Jim is een excentrieke persoonlijkheid, een natuurmens. Hij heeft zelf zijn huis gebouwd, een soort sfeervol mini-museum waar je terugziet dat hij al veel van de wereld heeft gezien. Jim vindt het heerlijk om te discussiëren over een diversiteit van onderwerpen. Als we op "geloven" komen, is Jim geinteresseerd in wat dit voor ons betekent. Hij is zelf van oorsprong een Jood, hij heeft de bijbel meerdere keren bestudeerd. Voor hem is er wel een hogere macht, maar hij gelooft niet speciaal in de God van de bijbel. Zijn hele houding straalt iets uit van tevredenheid, van een levensgenieter. Ik ben benieuwd hoe hij aankijkt tegen wat er na de dood is. Voor Jim is er na dit leven niets...

Dit heb ik al vaak meegemaakt: mensen die hun leven op heel eigen wijze hebben ingevuld. Niet afhankelijk van anderen, kunnen genieten van kleine dingen, vaak echte natuurmensen, niet gericht op materialisme, maar de God zoals ik Hem ken, komt niet in het plaatje voor. Ik denk dat zij voor "nu" een rijk leven hebben. Ik verwonder me er dan over dat zij dit niet compleet (kunnen) maken met wat voor mij het meest waardevolle is wat er bestaat: een leven met Jezus Christus.

O ja, ik kan ook duizenden redenen bedenken om niet in God te geloven. In gesprek met Jim kwam meerdere keren naar voren dat er in de tweede wereldoorlog veel Joden omgekomen zijn. Antwoorden op vragen die hieraan verbonden worden, heb ik niet. Toch heeft God een plek in mijn hart ingenomen, of beter gezegd: Hij heeft mijn hele hart gevuld. Tijdens de prachtige tocht vandaag, had ik alle tijd om nog eens na te denken over passages van het boek wat ik aan het lezen ben: God speelt geen enkele rol in mijn leven,... Hij is de regisseur.
De God die alles heeft gemaakt: de prachtige bergen, unieke mensen, dieren waarin Hij Zijn creativiteit heeft gelegd en ook de regen die nog steeds op het dak van het hotel tikt...

Marjanne