Oorverdovende stilte
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Marjanne
22 Oktober 2008 | Nicaragua, San Ramón
Geen wandeling naar een waterval, maar een bezoek aan een KNO-arts. Zo start de dag vandaag. Sinds twee dagen hoor ik vrijwel niets met mijn linkeroor: tijd om alarm te slaan.
Vanaf vandaag lopen we zeven dagen door Matagalpa. Als onze gids zich voor deze trip meldt, blijkt dit echt een "spetter" te zijn. Roodbruin halflang krullend haar, guitige ogen en een atletisch figuur. Daar willen we de komende dagen wel mee op pad ;-) Ik ben blij dat hij Engels spreekt. Zonder minimaal een LOI-cursus Spaans is het moeilijk uit te leggen wat er met mijn oor is.
De arts is een prachtig expressief mens en ze lijkt me behoorlijk kundig. Er is iets met mijn gehoorgang, mijn middenoor en de buis van eustachias. Iets wat ik een week of zes geleden in veel mindere mate ook heb gehad. Ik krijg neusspray en een dosis pillen. Het zal helaas wel een dag of acht duren voordat het over is. Lastig, vooral in rumoerige ruimtes. Ik ervaar dan een soort van oorverdovende stilte. Stil omdat er links geen geluid binnenkomt, oorverdovend omdat de rest op vervormde manier door mijn rechteroor wordt opgevangen.
Voor wat betreft de reis zijn we nu aan een heel ander soort avontuurlijk deel begonnen. Bij een bezoek aan de goudmijnen, stelde ik me iets voor van een grot en een bezoekerscentrum. Niets is minder waar. Om in de mijn te komen, moeten we tot aan ons middel door het water lopen. De hoofdlamp schijnt in de grot (hier wel heel handig Sylvia ;-) ), we zien hier prachtige stalachieten. Ik stel me voor hoe het is geweest toen de mijnwerkers hier nog actief waren. Oorverdovend als ze een stuk gang openbliezen en als ze aan het hakken waren. Ik word stil als ik bedenk hoe zwaar dit werk geweest moet zijn. Nog stiller wordt ik als ik hoor dat de grootvader van de gids hier gewerkt heeft en zelden het daglicht zag. Wat een rijkdom als je de mogelijkheid hebt om te kiezen wat voor beroep je doet.
Marjanne
P.S. 1 Jenette, de Milky Way smaakte prima!
P.S. 2 Melisa, leuk dat je de verhalen hebt gelezen. Ze gaan niet naar de krant, in mijn vakantie werk ik niet ;-)
Vanaf vandaag lopen we zeven dagen door Matagalpa. Als onze gids zich voor deze trip meldt, blijkt dit echt een "spetter" te zijn. Roodbruin halflang krullend haar, guitige ogen en een atletisch figuur. Daar willen we de komende dagen wel mee op pad ;-) Ik ben blij dat hij Engels spreekt. Zonder minimaal een LOI-cursus Spaans is het moeilijk uit te leggen wat er met mijn oor is.
De arts is een prachtig expressief mens en ze lijkt me behoorlijk kundig. Er is iets met mijn gehoorgang, mijn middenoor en de buis van eustachias. Iets wat ik een week of zes geleden in veel mindere mate ook heb gehad. Ik krijg neusspray en een dosis pillen. Het zal helaas wel een dag of acht duren voordat het over is. Lastig, vooral in rumoerige ruimtes. Ik ervaar dan een soort van oorverdovende stilte. Stil omdat er links geen geluid binnenkomt, oorverdovend omdat de rest op vervormde manier door mijn rechteroor wordt opgevangen.
Voor wat betreft de reis zijn we nu aan een heel ander soort avontuurlijk deel begonnen. Bij een bezoek aan de goudmijnen, stelde ik me iets voor van een grot en een bezoekerscentrum. Niets is minder waar. Om in de mijn te komen, moeten we tot aan ons middel door het water lopen. De hoofdlamp schijnt in de grot (hier wel heel handig Sylvia ;-) ), we zien hier prachtige stalachieten. Ik stel me voor hoe het is geweest toen de mijnwerkers hier nog actief waren. Oorverdovend als ze een stuk gang openbliezen en als ze aan het hakken waren. Ik word stil als ik bedenk hoe zwaar dit werk geweest moet zijn. Nog stiller wordt ik als ik hoor dat de grootvader van de gids hier gewerkt heeft en zelden het daglicht zag. Wat een rijkdom als je de mogelijkheid hebt om te kiezen wat voor beroep je doet.
Marjanne
P.S. 1 Jenette, de Milky Way smaakte prima!
P.S. 2 Melisa, leuk dat je de verhalen hebt gelezen. Ze gaan niet naar de krant, in mijn vakantie werk ik niet ;-)
-
23 Oktober 2008 - 09:35
Margretha:
Wat jammer die beperking nu met je oor. Wel fijn dat je zo'n kundige arts had enne... dan richt je je toch alleen op die 'spetter'?! :-) -
24 Oktober 2008 - 08:39
Arry:
He Marjanne!
Wat een toestanden met je oor......hopelijk niet zo veel pijn meer..al is het natuurlijk wel errug lastig....Gelukkig is er veeeeel te zien....hahahaha....
Groetjes voor jullie...
p.s. ik geniet van je verhaaltjes.... -
24 Oktober 2008 - 17:14
Sylvia:
Haha.. die lamp, zo gek was Ewald nog niet:)! He wat vervelend van je oor, hopelijk hoor je er snel weer wat mee. -
24 Oktober 2008 - 20:27
Dirk:
Leuk dat je verslag doet. Je was dus niet te laat voor deze goudmijn?
O ja moet je horen...... Wij zijn een neefje en nichtje rijker geworden Hendri en Aline. Tot later. -
25 Oktober 2008 - 17:48
Moeder:
Wij hebben nog steeds niet een pakje bij de deur gevonden.De belangrijke envelop hebben we wel ontvangen!
Hopelijk gaat het vandaag al wel iets beter met je oor. Fijn dat je een echte KNO arts kon raadplegen. Een fijne reis verder toegewenst.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
