Birma in één dag

Woensdag 23-09-2009

Op de fiets door Birma in één dag. Dat kan in het National Parc net buiten Yangoon. Huisjes, gebouwen, klederdrachten van verschillende streken in dit land. Onze taxichauffeur denkt dat we dit in één uur kunnen doen. Wij willen wat langer blijven; relaxen en genieten. Wij zijn niet het soort toeristen wat komt, foto's maakt en snel verder gaat naar de volgende attractie. In het park wil een Birmese vrouw ons de weg wijzen. Ze blijft continue voor of achter ons fietsen. Dat is niet relaxed. Het duurt even voordat we haar vriendelijk afgepoeierd hebben. Ze helpt nog wel even onze fietsen op slot zetten. Maar neeeeeee hè, wat zijn we stuntels. We krijgen de fietsen niet meer van het slot. Gelukkig zijn Birmese mannen galant genoeg om ons te helpen. Over het park zelf... de woorden die ik kan bedenken zijn: geinig, leuk, kneuterig maar niet bijzonder.

's Avonds een ander deel van Birma. De groep van CDN (partnerorganisatie: ZOA/Red een Kind/Woord&Daad) is terug van hun tocht naar de delta.Prachtig en boeiend om te zien en horen hoe dit in z'n werk gaat. Met een grote boot vaarde CDN-staf naar de delta. Er wordt hulp geboden aan mensen in dorpen die op 2 mei 2008 getroffen zijn door de cycloon Nargis. Op een foto een gedenksteen. Van de 1.000 inwoners van dit dorp, zijn er 500 omgekomen. Enkele dorpen hebben al hulp ontvangen en zijn in oude staat hersteld.
De mensen in de dorpen die nu hulp krijgen, lijden honger. Voor de afgifte van zakken bonen en rijst is een primitief maar goed controlesysteem bedacht. Er zijn twee kleuren stokjes: blauw en wit. Als wit staat voor de rijst en er moeten vijftig zakken van de boot af, dan gaat dit als volgt: Een man die een zak rijst van boord draagt, krijgt een wit stokje van iemand bovenaan de loopplank. Aan de oever staat een ander persoon, daar moeten de stokjes ingeleverd worden. Deze worden nageteld. Zo kan men nagaan of er daadwerkelijk vijftig zakken van boord zijn gegaan.

Een locale kracht van CDN (werkt in de delta) heeft bijna 6.000 gezinnen geselecteerd. Zij krijgen een gereedschapsset om zelf rijst te kunnen oogsten. De set bestaat o.a. uit een mand, een schop, een zeis en nog een paar dingen. Alle familienamen worden afgelezen. Na aftekening van de lijst kan men vertrekken met een pakket waarmee men zelf in de eerste levensbehoefte kan voorzien.
Er zijn tevens inspecteurs aanwezig die letten op arbeidsomstandigheden. Er wordt o.a. gekeken of er geen dwang -en kinderarbeid aan te pas komt.
Verder worden er opvangbakken voor regenwater en oogstmachines aan de dorpen ter beschikking gesteld.

De volgende missie van CDN is om "shelters" te bouwen. Dit zijn stevige gebouwen waarin alle mensen van het dorp kunnen vluchten als er weer een dergelijke ramp gebeurt.
Ik ben onder de indruk van de zorgvuldigheid en de professionaliteit waarmee men een dergelijke missie uitvoert. Voor Annelies, als financial auditor bij ZOA, is dit een normale zaak.

Voor een warme maaltijd kun je hier de wereld rondreizen. We hebben Birmees, Chinees, Nepalees en Italiaans gegeten. Europeaans slaan we voor deze vakantie over. In de avond gaan we op zoek naar een Thai die ons is aangeraden. Omdat we het restaurant niet kunnen vinden, gaan we naar een Italiaan. Deze moet erg goed zin, maar ook wat aan de prijs.
Een sfeervol restaurant me live-muziek. In "no time" staat er bord tortelloni gevuld met spinazie voor ons. Het ziet er heerlijk uit, het is ook lekker, hoewel de saus wat machtig is.
Gelijk bij terugkomst in het hotel voel ik van onderen dat het niet helemaal lekker gevallen is. Toch lijkt het mee te vallen... niet lang. Opeens stuift Annelies uit bed om net op tijd de badkamer te bereiken, ze gooit alles eruit. De hele nacht rennen we om beurten naar de badkamer. Jek-jek-jek, onze maag zegt keihard "nee" tegen dit gerecht. Alle groene slierten zien we weer terugkomen.

Donderdag 24-09-2009

Annelies is vanochtend toch naar het CDN-kantoor gegaan om een halve dag ondersteuning te verlenen. Ik blijf op mijn kamer en voel me brak... Halverwege de dag vertrek ik ook naar het kantoor. Daar zit ik nu te internetten. Zo dadelijk weer terug naar het hotel. Annelies kan nog goed wat slaap gebruiken, ik ben ook nog niet fit. Of we later op de dag nog iets gaan doen... we zien het wel.

Marjanne