Lijm en appeltaart

DONDERDAG

's Ochtends gaan we op zoek naar "woonplekken" van de straatjongeren. In een bus, uitgerust met tandartsstoel, rijden we door de staten van Santa Cruz. Bij een brug rennen we stijl naar beneden een (droogstaand) riool in. Daar liggen jongens, mannen hun roes uit te slapen op oude matrassen, kartonnen onder vieze dekens. Er hangt een waslijn en er ligt veel rotzooi. Ik had me een voorstelling gemaakt van hoe het zou zijn, maar als je er staat dan is het echt anders.
Ik vind het gaaf om te zien dat de straatwerkers contact hebben met de jongens, ze hebben een vertrouwensband op weten te bouwen. Hoewel er ook iemand is die met een steen gooit, misschien wordt hij onrustig van de extra bezoekers die nu mee zijn? Hij wordt hier op aangesproken en maakt later zijn excuus.

Daniel (zie vorige blog) is hier ook! Hij krijgt de videoboodschap van Mauricio en Angel. In gespannen luistert hij naar hun oproep om ook van de straat af te komen naar het jongenshuis. Hij is echer niet van plan om het straatleven op te geven.
"Nu kan ik doen en laten wat ik wil, niemand maakt me wat." Zou dat zijn wat hij denkt? Is hij bang om zijn "vrijheid" kwijt te raken?
Een ander jongen lijkt wel geraakt als hij de video ook beluistert...

Sommigen laten wonden op hun voeten zien. Teamleden maken deze schoon en zonodig wordt de wond verbonden. We mogen zelfs voor een jongen bidden! We bidden dat hij kiest voor Jezus als Verlosser.

's Avonds gaan we opnieuw de straat op. Dan naar plekken waar jongens/mannen, meiden/vrouwen en kinderen bij elkaar zitten. Er wordt volop lijm verhandeld en gesnoven. Het verzacht en verdooft hun gevoelens.
Het team kan niet anders doen dan (letterlijk) naast hen zitten, contact maken en hulp bieden daar waar er om gevraagd wordt.
Dit is niet het leven wat ik deze mensen gun en zeker de kinderen niet die van jongs af aan niet anders weten.


VRIJDAG

Vandaag weer een dag in het meidenhuis. We helpen weer mee aan de poort om het huis heen. Henriette en ik maken een appeltaart. Aan het einde van de werk/schooldag zitten we met z'n allen om tafel de appeltaart te verorberen. Dit zijn momenten met een gouden randje!


ZATERDAG

Nadat de meiden de wekelijkse grote schoonmaak hebben gehouden, nemen we hen (+ een paar zoontjes van de meiden) mee voor een uitje naar het zwembad. Het was een gezellige dag waarvoor ze ons hartelijk bedanken. Die dank geef ik hierbij door aan jullie allen die meegeholpen hebben om sponsorgeld bij elkaar te krijgen. Een (klein) deel hiervan wordt voor dit uitje en morgen voor een uitstapje met de jongens gebruikt. Dan gaan we naar Playland, een soort attractiepark.

Groetjes,
Marjanne

@Jenette: Fijn dat jullie het naar je zin gehad hebt! Suzette heeft een wasmachine, alleen die wast wel met koud water. De was wordt dus wel soort van schoon, maar dan op z'n Boliviaans ;-)